Machteloos, ontwapend, teruggetrokken, kwetsbaar, verscheurd of zelfs in opstand komt het wezen onder het klinische oog van de kunstenaar die het beeld fragmenteert of vermenigvuldigt, het wazig en doorschijnend maakt, het reliëf geeft. Op oppervlakken van plexiglas die ze vouwt of van vloeibaar acryl, scant ze de werkelijkheid, past ze onze perceptuele referenties aan, drukt afbeeldingen af die kunnen worden geraden of onthuld, speelt met transparantie door foto, picturale techniek en tekening te associëren. Het is in deze uitwisselingen met materie en helderheid dat het vervormde, zwevende beeld subtiel de verbeelding oproept en lokt door zijn vele dimensies.